Vrijdag 18 maart, 20:00 uur - De Italiaanse film van Fellini tot Sorrentino
Lezing door Rudi de Boer
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog lag Italië letterlijk en figuurlijk in puin. Een aantal regisseurs hadden de behoefte om die brute werkelijkheid aan de wereld te tonen. Op die manier werden zowel de schoonheid als de puinhopen van Italië getoond. Deze stroming wordt in het Italiaans neorealisme genoemd.
Deze lezing is weer gewoon te volgen in het Vreedehuis! Zaal open om 19:45
Roberto Rossellini was een van de vaandeldragers. Hij maakte films als Roma, Città Aperta (1945) en Germania Anno Zero (1948). Daarnaast maakte Vittorio De Sica furore met Ladri di Biciclette (1948) en Umberto D (1952). Het is niet mogelijk om het over Italiaanse cinema te hebben zonder Federico Fellini aan bod te laten komen. Denk aan beroemde films als La Dolce Vita (1960) en Otto e mezzo (1963). Maar Italië staat ook bekend om zijn genrefilms, waarvan de spaghettiwestern gelijk in het oog springt. De laatste jaren wordt Paolo Sorrentino gezien als een van de grootste regitalenten, hij wordt ook wel de nieuwe Fellini genoemd. La Grande Bellezza (2013) trok alleen in Nederland ruim 250.000 bezoekers.
Over Rudi de Boer
Steven Spielberg zei ooit: 'I dream for a living'. Rudi de Boer is zelf geen filmmaker geworden, maar zijn droom om van zijn hobby zijn beroep te kunnen maken is wel degelijk uitgekomen. Rudi is opgeleid als filmwetenschapper en houdt zowel van blockbusters als van obscure Franse arthousefilms: in elke film ziet hij wel iets waarover gefilosofeerd kan worden onder het genot van een biertje. Inmiddels geeft Rudi al vijftien jaar filmlezingen en filmcursussen door het hele land.
