Dante Alighieri werd in 1265 in Florence geboren en stierf in 1321 in Ravenna. Als Dante negen jaar oud is ziet hij een meisje, iets jonger dan hijzelf, Beatrice heet ze, en meteen is hij verliefd. Exact negen jaar later komt hij haar weer tegen en wanneer Beatrice hem dan met een glimlach groet, staat hij in vuur en vlam.  Maar Beatrice trouwt met een ander, een gearrangeerd huwelijk uit familiebelang. Als ze, nog jong, overlijdt is Dante van plan iets over haar te schrijven dat nog nooit door iemand over een vrouw is geschreven. Maar hij trouwt intussen zelf, krijgt kinderen, en wordt afgeleid door andere literaire en amoureuze interesses. 
Bovendien gaat hij ook nog de politiek in. Dat wordt zijn ondergang: hij wordt verbannen uit Florence, verliest al zijn bezit, en wordt meermalen ter dood veroordeeld. In ballingschap komt hij tot bezinning en begint hij aan het boek over Beatrice dat hij beloofd had te schrijven. Daarin vertelt hij hoe hij een reis maakte door hel, vagevuur en hemel en onderweg Beatrice terugvond. Dat boek is de Divina Commedia geworden, bestaande uit drie delen: Inferno, Purgatorio en Paradiso. Het is geschreven in ongehoord mooie poëzie, een hoogtepunt van de wereldliteratuur, waaraan Dante de eretitel il sommo poeta heeft te danken. De taal van Dante, het Toscaans, werd door het succes van zijn boek ook de taal van Italië. De Divina Commedia is niet alleen een hommage aan Beatrice, maar ook een avonturenroman met ontroerende en komische verhalen. Het is tegelijk ook een encyclopedie van de kennis van die tijd, van geografie tot theologie. En bovenal is het een profetisch boek: het levert felle kritiek op machtsmisbruik door potentaten, pausen niet in de laatste plaats. Het is een hartstochtelijk pleidooi voor gerechtigheid en solidariteit en mondt uit in een utopisch visioen van een wereld waarin liefde de drijvende kracht is.

 Zie verder: https://nl.wikipedia.org/wiki/Dante_Alighieri