Met het plotselinge overlijden van Frans Roth kwam daaraan een einde. Het Piccolotheater is daarmee opgehouden te bestaan. Niet veel later is ook Dario Fo overleden.

Op het repertoire van het Piccolotheater hebben ook altijd verschillende monologen gestaan, meestal van Dario Fo. Sommige daarvan waren nog maar recent in het programma opgenomen en nog niet of nauwelijks gespeeld. Bij wijze van afsluiting van een mooie theaterperiode brengt een aantal van de spelers van het voormalige Piccolotheater nog eenmaal deze monologen op de planken. Dat doen ze gelardeerd met muziek en liederen (deels ook van de hand van Fo). De meeste van deze monologen zijn geheel in de stijl van Fo bijna kluchtig van aard, al dan niet met een knipoog naar de (huidige) werkelijkheid. Eén is serieuzer van aard: ‘De verkrachting’, een monoloog van Franca Rame, de vrouw van Dario Fo.

De spelers zijn: Tinkie Danner, Wim van Ham, Art Klandermans, Julie Koch en Hans van der Velden. Voor de muzikale omlijsting aangevuld met Willem Bannink en Henk Bezuijen. De techniek is in handen van Maarten Groot en Michel Bolhuis.

*****
Dario Fo werd in 1926 geboren en was toneelregisseur, acteur en toneelschrijver. In zijn stukken baseerde hij zich op de aloude commedia dell’arte, het komische theater dat ook dikwijls een klacht inhield naar hoogwaardigheidsbekleders. Ook was hij politiek actief; hij had veel kritiek op Berlusconi en ambieerde een carrière als burgemeester van Milaan. Dit laatste heeft hij niet kunnen verwezenlijken.
In Nederland was hij succesvol als regisseur van Rossini’s Il barbiere di Siviglia van De Nederlandse Opera. In 1997 kreeg hij de Nobelprijs voor de Literatuur. Hij overleed in 2016.